Równo pięć lat temu na Europejskim rynku zadebiutowała Honda Civic IX generacji. A wkrótce, poznamy jej X. Ale, dopóki oficjalnie premiery rynkowej nie było, w salonach ciągle można kupić IX edycję Civica.

Na początek, nieco historii. To nie prawda, że Golf był pierwszy. Pierwsza generacja Hondy miała już dwa lata, kiedy zadebiutował kompakt Volkswagena. Czyli tak naprawdę, to ona jest protoplastą wszystkich, nowoczesnych, przednionapędowych hatchabcków. I coś w tym jest. Bo o ile Golf proponuje dość konserwatywne podejście do motodesignu, o tyle styliści Hondy lubili sobie popuścić wodze wyobraźni. W efekcie powstał pewnie najpiękniejszy Civic – VIII generacja zwana popularnie UFO.

Rozwinięcie
Design Hondy jest rozwinięciem tego, co znamy już z poprzedniej edycji. Przód, tworzą reflektory o ostrych liniach i mocno pochylona maska. Z tyłu wygląd „robią” designerskie lampy. Są niesztampowe, jedyne w swoim rodzaju i po prostu – ładne. Można wprawdzie dyskutować, czy pomysł z podzieleniem tylnej szyby jest wygodny czy nie, ale w kwestii wyglądu, Civic jest jak najbardziej trendy. I dzięki takiemu a nie innemu „lokowi”, hatchback Hondy prezentuje się bardzo nowocześnie i dynamicznie zarazem.
We wnętrzu, tak jak na zewnątrz nowocześnie, ale… już nie kontrowersyjnie. Doskonałej jakości materiały, stonowane barwy i bardzo wygodne siedzenia i kanapa. Tak, pasażerowie powinni czuć się dopieszczeni. Jest bowiem i ładnie i miło i, ośmielę się skonstatować, komfortowo.
Pytanie na dziś brzmi, jak bardzo zmieni się wnętrze Civic X generacji? Odpowiedź, po części już znamy. Będzie czymś w rodzaju wersji rozwojowej IX generacji. I dobrze. Tylko, czy rozwój pójdzie bardziej w kierunku designerskiego wnętra VIII generacji czy mocno zachowawczego (według standardów Hondy!) tego z IX?  Tak, wnętrze UFO było wyjątkowe. Tyleż, piękne co niepraktyczne. IX generacja proponuje rozwiązania mniej kontrowersyjne. Można by powiedzieć, że… konwencjonalne. Ale, to bardzo przemyślane działanie. VIII pozwoliła na poszerzenie grupy odbiorców. Powrót do rozwiązań mniej kontrowersyjnych, pozwoli tę grupę… dalej poszerzać.
Bagażnik jest wyjątkowo pojemny. 477 litrów zadowoli nawet wielbicieli dalekich, rodzinnych podróży. Przestrzeń bagażowa można dość dowolnie aranżować. Oparcia kanapy składają się asymetrycznie (60/40). Po złożeniu, tworzą idealnie równą powierzchnię i dają aż 1210 litrów maksymalnej przestrzeni załadunkowej. W hatchbacku to zaskakująco dużo.

Optymalny, choć bez turbo
Honda, to w kwestii silników, ostatni Mohikanin. Japończycy oparli się bowiem downsizingowi. Pod maską testowego pracował 1,8 litrowy motor o mocy 142 KM, dostępnych przy 6500 obrotach. Maksymalny moment obrotowy (174 Nm.) jednostka osiągała przy 4300. Czy taki potencjał jest adekwatny do masy auta? W sumie, tak, ale brak turbo niestety daje się odczuć. Na wyższych biegach (i nie ma tu na myśli 5 i 6) auto, jak na omalże 150 KM, jest średnio dynamiczne. No, chyba że pamiętamy o trzymaniu go na wysokich obrotach. Wtedy z dynamiką kłopotu nie ma. Jest za to z konsumpcją benzyny. Brak turbiny to obciążenie dla jednostki. Dynamiczne robi się przy ponad 4 tys. To mocno wpływa na zużycie paliwa. Spalanie w granicach 7 litrów to standard. Oczywiście, w trasie bez kłopotu daje się utrzymać niewiele ponad 6 litrów, ale w mieście Civic musi zassać swoje, co w praktyce oznacza około 8,5 litra.
Zawieszenie w aucie nie należy do najnowocześniejszych. Z przodu zastosowano kolumny Macphersona, a z tyłu belkę skrętną. W moje opinii, to lekki nietakt przy tak awangardowym designie. I chyba trochę tak, jakby do „garniaka” od Ermenegildo Zegny włożyć wygodne, ale stare mokasyny. Owszem, auto nieźle trzyma się drogi i w miarę pewnie wpisuje w zakręty, ale mogłoby jednak lepiej…. Jasne, że nie ma powodów do narzekań, ale… szału też nie ma.
Jest jednak co, co w aucie irytuje mnie do granic możliwości. Sterowanie systemem komunikacji kierowcy z jego autem. Przez chwilę byłem pewny, że rozwiązanie to wymyślił twórca słynnego purpurowego kodu, którym marynarka Cesarstwa Japonii kodowała swoje depesze w czasie II wojny. Kilka lat temu pastwiłem się nad systemem MMI rodem z Audi. Ale tamten w porównaniu z tym to był niewinny żarcik. Naprawdę nie wiem, po co tak komplikować coś, co powinno być proste i zrozumiałe.
Powoli żegnamy się z Civicem IX generacji. Samochód nas nie rozczarował. Był bardzo awangardowy. Przyznam szczerze, że w moje opinii nie ma wśród aut kompaktowych samochodu o równie efektownej stylizacji. Civic IX generacji, to także przestronne wnętrze, dobra jakość montażu i pojemny bagażnik. Jeżeli dodamy do tego bezawaryjność – otrzymamy jeden z najlepszych kompaktów na rynku.
Paweł Pusz

Zalety auta:
-przestronny kokpit
-praca skrzyni biegów
-wygląd auta
-jakość wykończenia
-doskonałe wyposażenie
 
Wady auta:
-wolnossący motor wymaga „kręcenia”
-wysoki próg załadowczy
-mało intuicyjna obsługa systemu multimedialnego

Podstawowe parametry techniczne Hondy Civic 1,8 i-VTEC:
Wymiary (długość/szerokość/wysokość/rozstaw osi): 4370/1795/1465/2595
Silnik: wolnossący, czterocylindrowy motor benzynowy
Pojemność: 1799 cm3
Moc maksymalna: 142 KM przy 6500  obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 174 Nm. przy 4300 obr./min
Napęd: przedni
Skrzynia: manualna, 6 biegowa
Osiągi (0-100 km/h): 9,4
Prędkość maksymalna: 215 km/h
Zużycie paliwa (miasto/trasa/średnio): 7,6/5,2/6,1
Pojemność bagażnika: 477/1210
Ceny: od 62 tys. złotych
Cena modelu testowego: 89,6 tys. złotych